Het gebied is vernoemd naar de San Nicolás parochie, ingewijd in 1773. De Metropolitan Cathedral of Buenos Aires werd ook gebouwd in het San Nicolás-gebied tussen 1770 en 1822. Na de oprichting van het onderkoninkrijk van de Río de la Plata , hadden de kooplieden van Buenos Aires de Boneo's Pier in 1802 gebouwd en werd snel de belangrijkste scheepvaartterminal van de stad. Het Britse rijk opende hier in 1794 een consulaat, wat leidde tot de ontwikkeling van een omvangrijke Britse gemeenschap in het gebied, die bekend werd als de 'Engelse wijk'. Ze richtten in 1810 de English Merchants Society op en in 1822 werd het Britse consulaat de thuisbasis van de eerste moderne bank in Buenos Aires. San Nicolás is een van de wijken die het grootste deel van de stad en de nationale overheidsstructuur deelt met het naburige Montserrat en de thuisbasis is van een groot deel van de financiële sector van Buenos Aires. Het wordt zelden San Nicolás genoemd, maar meestal als El Centro (Het Centrum) en het deel ten oosten van de 9 de Julio Avenue staat bekend als Microcentro. De Avenida 9 de Julio is sinds 1936 de breedste straat ter wereld. De stoepen liggen bijna 140 meter uit elkaar. Talloze oude gebouwen zijn in de jaren 30 afgebroken om deze avenida te bouwen behalve de statige Franse ambassade die op de hoek van de 9 de Julio en Alvearstraat (Retiro) overgebleven is. Bij de kruising met de Av. Corrientes kunt u van dichtbij "El Obelisco" zien, de enorme obelisk gebouwd ter herinnering aan de stichting van Buenos Aires in 1536. Voor de "poteños" (de geboren en getogen inwoners van Buenos Aires) is de obelisk HET symbool van hun stad. Op de hoek van Cerrito en Av. 9 de Julio ligt het wereldbefaamde "Theatro Colón". Een prachtig klassiek gebouw, waarvan de akoestiek tot de allerbeste van de wereld behoort.

EL OBELISCO

De Obelisk is een Nationaal Historisch Monument en een icoon van de stad Buenos Aires. Gelegen op het plein van de Republiek, op de kruising van de Avenues Corrientes en 9 de Julio, werd de Obelisk gebouwd ter herdenking van het vierde eeuwfeest van de eerste stichting van de stad. Op de plek van de Obelisk stond eens de kerk van San Nicolás, waar voor het eerst de Argentijnse vlag werd gehesen in 1812. Een inscriptie aan de noordzijde herdenkt deze gebeurtenis.

De bouwwerkzaamheden begonnen op 20 maart 1936 en de Obelisk werd ingehuldigd op 23 mei van dat jaar. De Obelisk werd ontworpen op verzoek van de toenmalige burgemeester Mariano de Vedia y Mitre door de architect Alberto Prebisch (een van de belangrijkste architecten van het Argentijnse modernisme, die ook het Teatro Gran Rex ontwierp). De Obelisk werd gebouwd door een Duits bedrijf, die het werk voltooide in een recordtijd van 31 dagen door 157 werknemers. 

De hoogte van de Obelisk is 67,5 m. en 64 m. tot aan de start van de top, die is 3,5 m. bij 3,5 m. De punt is stomp en meet 40 cm. De basis is 6,80 m. per zijde.

Het heeft slechts één ingang (westkant) en op de top zijn er vier ramen, die alleen kunnen worden bereikt door een rechte trap van 206 treden met 7 stops om de 6 m. tot 8 m.

Voor de constructie, die 200.000 Argentijnse peso's kostte, werd 680 m³ beton en 1360 m2 witte steen uit Olaen (Córdoba) gebruikt. In 1943 werd de stenenbekleding verwijderd en vervangen door cement. In 1987 heeft men een hek om de Obelisk geplaatst, nadat deze verschillende malen het mikpunt was van vandalisme. De fundering rust op de constructie van de er onder aangelegen metrolijn B.

De Obelisk wordt vaak gebruikt als ontmoetingsplaats voor verschillende evenementen. Zo worden er de kampioenschappen van de voetbalclubs en het Nationale team gevierd.

De Obelisk is niet toegankelijk voor het publiek.

El Obelisco

CHALET DÍAZ

Als u goed oplet ziet u bij de Obelisk een chalet op de top van een gebouw (links boven). In feite is het op Sarmiento 1113 en werd gebouwd in 1927 door de meubelmaker Rafael Díaz. Hij had dit chalet gebouwd in de stijl van een soortgelijk chalet in Mar del Plata, zodat hij daar kon lunchen en siësta  houden na het werk, alvorens de trein naar zijn huis te nemen. U kunt nog een glimp opvangen van het chalet tussen de vele billboards.

Catedral Metropolitana

PALACIO DE JUSTICIA DE LA NACIÓN (PALACIO DE TRIBUNALES)

Het originele gebouw werd ontworpen door de Franse architect Norbert Maillart in 1889, tijdens het presidentschap van Miguel Juárez Celman. Het was pas tijdens het tweede presidentschap van Julio A. Roca dat het project werd hervat, waarbij de start van de werkzaamheden in 1904 werd goedgekeurd en de bouw begon in 1905. Een deel van het Paleis van Justitie werd in 1910 ingehuldigd door president José Figueroa Alcorta in het kader van de Centenary of the May Revolution .

Er moest echter nog veel gebouwd worden en het Hooggerechtshof werd pas in 1912 in het nieuwe gebouw geïnstalleerd. Norbert Maillart stopt met het werk en verlaat Argentinië. In 1914 tijdens het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog en vanwege administratieve en budgettaire problemen, worden de werkzaamheden opgeschort en pas in de jaren 1920 hervat. In 1925 werd het oorspronkelijke project gewijzigd vanwege de groei van de rechterlijke macht en er werd  nog een verdieping, gebouwd waardoor het oppervlakte van het gebouw werd vergroot. Op dat moment werden de twee beelden die de poort bekronen en de tafels van de wet ondersteunen aan de gevel toegevoegd.

Toch ontbraken er binnen veel details. Er wordt gezegd dat het Paleis van Justitie pas in 1942 volledig werd voltooid, toen de rechtszaal werd afgerond en president Ramón Castillo een Christus beeld inwijdde, deze werd geschonken door de regering van Santa Fe. De huidige poorten van de gevel zouden pas in 1973 worden geplaatst. Na decennia zonder goed onderhoud werden de belangrijkste gevels (Talcahuano en Uruguay) van het Paleis van Justitie tussen 2002 en 2007 in fasen gerestaureerd, samen met het interieur van het gebouw. ​​In 2010 kwamen de ontbrekende werken overeen met de zijgevels aan de straten Viamonte en Lavalle, dit was de laatste noodzakelijk renovatie van de buitenkant van het gebouw om het oorspronkelijke uiterlijk te herstellen, omdat deze verslechterd was door de hechting van roet op het oppervlak. 

Binnen het gebouw ziet u het standbeeld "Justicia" van Rogelio Yrurtia , een borstbeeld van José de San Martín van Luis Perlotti en een replica van de vlag van de Andes, evenals de "Courtyard of Honor" en de rechtszaal van het Supreme Court of Justice of the Nation. Om de vele ornamenten op de gevel te ontwerpen, kwam de architect Virginio Colombo uit Milaan. Hij heeft zich uiteindelijk in Buenos Aires gevestigd en  zou een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de art nouveau stroming van de lokale architectuur worden.

Er zijn geen rondleidingen door het gebouw.

Talcahuano 550 (San Nicolás)