JEUGD EN VROEGE CARRIËRE

Máxima Zorreguieta (17 mei 1971) werd geboren als eerste dochter van Jorge Zorreguieta (1928-2017) en Maria del Carmen Cerruti. Ze kreeg later nog twee broertjes en een zusje; Martín, Juan en Inés. Tevens heeft ze drie halfzusters uit een eerder huwelijk van haar vader; Dolores, María en Angeles. Máxima groeide op in een vrij bescheiden appartement in de straat Uriburu, in de gegoede wijk Barrio Norte in Buenos Aires. De familie bracht de zomervakanties door in Mar del Plata. Tijdens de wintersportvakanties verbleef de familie Zorreguieta in het eigen vakantiehuisje in Bariloche, een bekend Argentijns vakantieoord, waar ook Prins Bernhard geen onbekende was en waar Máxima jaren later ook met Willem-Alexander ging skiën.
Máxima doorliep de middelbare school op het Northlands College in Buenos Aires, een op Britse aristocratische tradities geënte opleiding. Na het afronden van een studie economie aan de Universidad Católica Argentina (Katholieke Universiteit van Argentinië) werkte ze van 1995 tot 2000 in New York voor achtereenvolgens de banken HSBC, Dresdner Kleinwort Benson en Deutsche Bank. In april 1999 ontmoette ze tijdens een feest in Sevilla de Nederlandse kroonprins Willem-Alexander. Samen met Willem-Alexander bracht Máxima in augustus 1999 een vijfdaagse vakantie door in het Argentijnse vakantieoord Bariloche. Tijdens die vakantie werd Willem-Alexander voorgesteld aan de ouders van Máxima. In de Nederlandse pers verschenen daarop de eerste speculaties over een mogelijke liefdesrelatie. Een klein jaar later verhuisde Máxima naar Brussel.

VERLOVING
Kort nadat bekend werd dat de relatie met Willem-Alexander serieus was, kwam de Nederlandse pers erachter dat Máxima's vader, Jorge Zorreguieta, staatssecretaris van Landbouw was tijdens de militaire juntaregering, ook wel bekend als de "Vuile Oorlog", van Jorge Videla in Argentinië (april 1976 tot en met maart 1981), waarbij enkele duizenden tegenstanders van het militaire regime gedwongen verdwenen of in gevangenissen geïnterneerd werden. Willem-Alexander had in reactie daarop de pers naar een brief van oud-dictator Videla verwezen als bron van informatie.
In Nederland werd geprotesteerd tegen een huwelijk van de kroonprins met de dochter van deze man, van wie vermoed werd dat hij ten minste op de hoogte was van de excessen die zich tijdens zijn ministerschap voordeden. Een onderzoek, via een geheime opdracht van minister-president Wim Kok aan prof. dr. Michiel Baud, had als conclusie dat Zorreguieta op de hoogte moet zijn geweest van deze gedwongen verdwijningen maar dat het "praktisch uit te sluiten is" dat Zorreguieta in de periode van zijn regeringsdeelname "persoonlijk betrokken is geweest bij de repressie of schending van de mensenrechten". Willem-Alexander bevestigde tijdens een interview dat hij wist dat zijn schoonvader van tenminste één gedwongen verdwijning op de hoogte was (deze persoon was volgens Willem-Alexander weer teruggevonden), waarmee hij de resultaten van het onderzoek bagatelliseerde. Door Wim Kok en diplomaat en minister van Staat Max van der Stoel werd voorkomen dat Jorge Zorreguieta bij het huwelijk van zijn dochter aanwezig was.
Tijdens de bekendmaking van de verloving zei Máxima over de rol en steun van haar vader aan de dictatuur dat haar vader van niets geweten had en juist zijn best had gedaan voor de Argentijnse landbouw, en in een later interview noemde Máxima de conclusie van Michiel Baud slechts "zijn mening".
Om Máxima in te wijden in het hofleven en haar etiquette en protocol bij te brengen werd hofdame Lieke Gaarlandt aangesteld.

HUWELIJK
Op 17 mei 2001, haar dertigste verjaardag, is Máxima Zorreguieta bij Koninklijk Besluit het Nederlanderschap verleend op grond van artikel 10 van de Rijkswet op het Nederlanderschap. Dit was noodzakelijk, omdat zij door haar huwelijk lid zou worden van het Koninklijk Huis en voor dit lidmaatschap het Nederlanderschap een vereiste is.
Op 3 juli 2001 aanvaardde de Verenigde Vergadering van de Staten-Generaal een door de regering ingediende wet tot het verlenen van toestemming aan de Prins van Oranje om met Máxima Zorreguieta in het huwelijk te treden.
Op 2 februari 2002 voltrok de toenmalige burgemeester van de gemeente Amsterdam, Job Cohen, het huwelijk in de Grote Zaal van de Beurs van Berlage te Amsterdam. De kerkelijke inzegening vond plaats in de Nieuwe Kerk, door dominee Carel ter Linden (lid van de toenmalige Nederlandse Hervormde Kerk). De katholiek opgevoede prinses Máxima diende in te stemmen met een hervormde, protestantse opvoeding van de eventuele kinderen, hetgeen het huwelijk in de ogen van de katholieke Kerk kerkrechtelijk ongeldig maakt, vanwege het huwelijksbeletsel. Met name onder een minderheid van reformatorische Nederlanders, trouw aan het Huis van Oranje, bestond er aanvankelijk bezwaar tegen een rooms-katholieke echtgenote.
Miljoenen televisiekijkers in binnen- en buitenland volgden de trouwplechtigheid. Twee momenten die later vaak herhaald zouden worden, waren de tranen van Máxima tijdens Argentijnse tangomuziek, toen Carel Kraayenhof het nummer Adios Nonino ("Dag Vadertje") speelde en de balkonscène met "de kus".

TITELS EN ONDERSCHEIDINGSTEKENS
Gelet op de Wet op de Adeldom (artikel 2, tweede lid), is bij Koninklijk Besluit van 25 januari 2002 (nummer 41) bepaald dat met ingang van het tijdstip van de voltrekking van het huwelijk met De Prins van Oranje, Máxima in de adelstand werd verheven waarbij haar de titels Prinses der Nederlanden en Prinses van Oranje-Nassau werden toegekend met het predicaat Koninklijke Hoogheid. Prinses Máxima was hiermee de laatste Nederlander die verheven is in de adelstand.
Normaal is het gebruikelijk dat de titel(s) van de man door diens vrouw "en titre courteoisie" wordt (worden) gevoerd, onverminderd haar (eventuele) eigen adellijke titels. Echter in hoedanigheid van De Prins van Oranje wordt hiervan afgeweken. Dat Máxima de echtgenote is van de prins betekent niet dat zij als "Hunne Koninklijke Hoogheden de Prins en Prinses van Oranje" kunnen worden aangeduid. De titel Prins(es) van Oranje en het voeren hiervan is formeel alleen voorbehouden aan de troonopvolger. In de praktijk wordt prinses Máxima zowel officieel als in het maatschappelijk gebruik aangeduid met haar eigen titel 'Prinses der Nederlanden'.
Bij het volgende Koninklijk Besluit van 25 januari 2002, nummer 42 werd aan Prinses Máxima een eigen wapen en een onderscheidingsvlag toegekend.
De Spaanse koning benoemde haar, nog voor het huwelijk met de Prins van Oranje, tot Grootkruis in de Orde van Isabella de Katholieke.

MAATSCHAPPELIJKE TAKEN
Nog voor haar huwelijk met kroonprins Willem-Alexander is Máxima begonnen met een intensieve verdieping in de Nederlandse maatschappij,door middel van een inburgeringscursus. Al vrij snel na haar kennismaking met Willem-Alexander begon zij met het leren van de Nederlandse taal en moest zij zich verdiepen in allerlei aspecten van de samenleving, zoals de geschiedenis, het staatsrecht, de rol van het koningshuis en de Nederlandse gebruiken en gewoonten. Nadat hofdame Ottoline ('Lieke') Gaarlandt-Van Voorst van Beesd Máxima had geleerd over het protocol en de etiquette, werd in 2002 Pien Zaaijer, hoofd van de afdeling Bestuur en Wetgeving van het Ministerie van Binnenlandse Zaken, als persoonlijk adviseur van de prinses aangesteld.
Tijdens een kennismakingstournee door Nederland in de maanden voor haar huwelijk leek zij te genieten van de overweldigende belangstelling van de media. In het eerste jaar na haar huwelijk zette zij haar kennismakingstournee voort op de Nederlandse Antillen en Aruba.
Koningin Máxima nam de tijd om zich te bezinnen op haar rol binnen de monarchie en de samenleving. Zij wilde daarmee voorkomen in dezelfde valkuilen te stappen als haar schoonvader prins Claus, die in zijn pogingen om een zinvolle maatschappelijke carrière op te bouwen, regelmatig opliep tegen de beperkingen die door de ministeriële verantwoordelijkheid gesteld worden aan leden van het Koninklijk Huis. De algemene opvatting was dat Koningin Máxima meer vrijheid moest worden gegund dan haar schoonvader destijds kreeg.
Al snel werd duidelijk dat Máxima had aangegeven iets voor vrouwen uit het buitenland te willen doen, waarop de commissie PaVEM in het leven is geroepen. Sinds september 2003 is de prinses lid van deze commissie (Participatie van Vrouwen uit Etnische Minderheden) die de regering adviseert op gebied van integratie van minderheden. Zij lijkt zich vooral te concentreren op vraagstukken rond de integratie van allochtone vrouwen. Deze commissie kwam echter negatief in het nieuws toen enkele allochtone vrouwen eruit waren gestapt. Dit deden zij naar eigen zeggen omdat zij het gevoel hadden als een soort "excuusallochtoon" gebruikt te worden en dat, wanneer zij zelf ideeën hadden, zij deze alleen mochten uitvoeren onder de naam PaVEM. Ook zeiden deze vrouwen dat zij niet zelf met de pers mochten praten. De pers meldde ook dat de conclusies niets nieuws aan informatie brachten. Na deze kritiek besloot Paul Rosenmöller, die ook lid was van de commissie, het geld dat hij als lid kreeg terug te storten. Hij was de enige die op de kritiek reageerde.
Aan het einde van haar introductieprogramma gaf zij op 14 februari 2005 een televisie-interview aan het programma NOVA. Daarin blikte zij terug op haar eerste jaren in Nederland en gaf zij haar visie op de integratie van allochtonen. Het programma trok 2,6 miljoen kijkers, een record voor het programma.
Máxima is beschermvrouwe van het Oranje Fonds. Ook ondersteunt ze haar schoonmoeder en echtgenoot veelvuldig in het uitoefenen van hun officiële verplichten. In oktober 2004 nam ze zitting in de Raad van State waar Prinses Beatrix voorzitter van is. Koning Willem-Alexander heeft al sinds zijn achttiende zitting in de raad. Het is bij de wet vastgelegd dat het staatshoofd voorzitter is en de troonopvolg(st)er op zijn of haar achttiende jaar zitting in de raad krijgt. In 2005 is Máxima lid geworden van de groep adviseurs van de VN-commissie voor het Internationale jaar van het Microkrediet en beschermvrouwe van Scouting Nederland. Zij volgde Prins Claus op. Ze is de doopmeter van prins Sverre Magnus van Noorwegen en gravin Leonore, een dochter van prins Constantijn en prinses Laurentien.

GEZIN

Máxima en Willem-Alexander hebben drie kinderen:
Catharina-Amalia Beatrix Carmen Victoria (7 december 2003)
Alexia Juliana Marcela Laurentien (26 juni 2005)
Ariane Wilhelmina Máxima Ines (10 april 2007)

Wikipedia