Buenos Aires is naar Zuid-Amerikaanse begrippen een Europese hoofdstad: 'Het Parijs van Zuid-Amerika'. Hoe is dat gekomen? De grote immigrantenstroom (voornamelijk Europeanen), die begon halverwege de 19de eeuw tot de jaren twintig van de vorige eeuw heeft duidelijk het Argentijnse leven beïnvloed. Europese architecten en stadsplanners konden zodoende hun stempel op het uiterlijk van de stad drukken.
Vooral burgemeester Torcuato de Alvear (1883-1887) was een groot voorstander van ruimte. Hij liet niet alleen brede avenida's en pleinen aanleggen, maar was erg gecharmeerd van de Franse stadsplanners, Carlos Thays en Baron Haussmann. Thays, landschapsontwerper, kwam naar Buenos Aires en kreeg opdracht omparken aan te leggen en straten en pleinen aan te kleden met veel groen. Haussmann had halverwege de 19e eeuw Parijs een nieuw gezicht gegeven met o.a. brede boulevards en grote pleinen. Bekende Franse en Italiaanse architecten kwamen over en dat is nog steeds door de hele stad te zien. In de jaren dertig van de vorige eeuw had Buenos Aires al 3 metrolijnen (de eerste was in 1913 aangelegd) en er werd toen een plan ontworpen om dwars door de stad een 'Champs Elysees' van Buenos Aires aan te leggen, 140 m breed, Avenida 9 de Julio. Er was al een belangrijke avenida, Avenida de Mayo, die de droom van de vroegere burgermeester, Alvear, had verwezenlijkt. In de jaren dertig kreeg de stad helemáál allure, voornamelijk door opmerkelijke hoogbouw. Men was geïnspireerd door de moderne hoogbouw van Chigaco en New York. De hoogste wolkenkrabber van Zuid-Amerika werd in 1934 hier gebouwd, Edificio Kavanagh, 110 m hoog en voorzien van voor die tijd de allernieuwste snufjes. Maar Palacio Barolo (1923) en Edificio Comega uit 1934 getuigen ook van durf. Buenos Aires werd een van de belangrijkste steden van Zuid-Amerika. Maar daarna door de grote economische neergang en vele wisselingen van wacht (de ene dictatuur of president volgde elkaar op) bleef de stadsvernieuwing grotendeels achter. 

Pas begin jaren negentig van de vorige eeuw werd er weer volop gebouwd en met durf! Bijvoorbeeld Puerto Madero, eens een vervallen haven, werd omgetoverd tot een van de modernste en aantrekkelijkste plekken van de stad. Rondom de drukke verkeersader, Av. Leandro N. Alem is een soort 'Zuidas' van Buenos Aires gekomen met prachtige hoogbouw en verfrissende architectuur. De stad heeft weer allure gekregen zoals het ook had in de jaren twintig en dertig van de vorige eeuw.