DIEGO ARMANDO MARADONA

Diego Armando Maradona (Buenos Aires, 30 oktober 1960 - Tigre, 25 november 2020) was een voormalig Argentijns voetballer. Maradona behoorde tot de beste voetballers aller tijden. Op het WK in 1986 was hij dé vedette, die Argentinië aan de wereldtitel hielp. In zijn carrière won Maradona vele grote prijzen. Maradona werd door Pelé in maart 2004 vermeld in de opgestelde Lijst FIFA 100 beste spelers. Diego Maradona was tevens de vader van voetballer Diego Maradona jr.. Tussen november 2008 en juli 2010 was hij bondscoach van het Argentijns voetbalelftal.
DE JONGE JAREN
Maradona groeide op in een arme familie in Villa Fiorito, een sloppenwijk ten zuiden van Buenos Aires. Hij groeide op met drie oudere zussen en twee jongere broers, Hugo en Eduardo, die later ook profvoetballer zouden worden. Op tienjarige leeftijd werd Diego Maradona ontdekt toen hij voetbalde bij Estrella Roja, een club bij hem in de buurt. Hij werd opgenomen in de jeugdopleiding van Argentinos Juniors - de club waar later ook talenten als Fernando Redondo, Lucas Biglia en Juan Román Riquelme vandaan zouden komen. Als twaalfjarige ballenjongen vermaakte hij het publiek tijdens de wedstrijden van het eerste elftal door de bal hoog te houden in de rust.
NATIONALE SELECTIE
Voor het WK van 1978 in Argentinië werd Maradona door de bondscoach Menotti nog buiten de selectie gelaten. Iets dat Maradona zijn hele verdere leven nog betreurt vanwege het feit dat Argentinië het WK in eigen land won. Op het WK van 1982 in Spanje is hij er voor het eerst bij, maar een groot succes wordt dit niet aangezien de vroege uitschakeling van Argentinië en de rode kaart die Maradona kreeg naar aanleiding van een overtreding in de wedstrijd tegen Brazilië. Op het wereldkampioenschap in 1986 was hij dé vedette, die zijn vaderland aan de wereldtitel hielp.

CARRIÉRE
1970 - begint als 10-jarige te spelen bij het plaatselijk jeugdelftal Estrella Roja
1976 - debuteert in de Argentijnse eerste divisie bij Argentinos Juniors
1981 - gaat spelen voor Boca Juniors
1982 - transfer naar FC Barcelona, Spanje
FC Barcelona neemt Maradona voor één miljard peseta's over van Boca Juniors, destijds een recordbedrag. Spelersmakelaar Josep Maria Minguella speelt een voorname rol in de transfer. De Argentijn kende aanpassingsproblemen en in december 1982, net wanneer het sportief beter begint te gaan, krijgt Maradona geelzucht. Hij is tot maart 1983 uitgeschakeld. Na zijn terugkeer leidt Maradona FC Barcelona naar winst van de Copa del Rey en de Copa de la Liga. In de finale om de Copa de la Liga tegen Real Madrid weet hij er met een mooi doelpunt zelfs voor te zorgen dat de supporters van aartsrivaal Real hem een staande ovatie geven. Op vierde speeldag van het seizoen 1983/1984 breekt Maradona zijn been na een woeste tackle van Athletic Bilbao-verdediger Andoni Goikoetxea. Na vier maanden maakt de Argentijn zijn rentree tegen Sevilla FC en hij scoort direct tweemaal. Uiteindelijk maakt Maradona dat seizoen elf competitiedoelpunten en FC Barcelona eindigt op één punt achterstand op landskampioen Athletic de Bilbao. De laatste wedstrijd van Maradona als blaugrana is de finale van de Copa del Rey in 1984, die met 1-0 wordt verloren van Athletic de Bilbao. Na langdurige provocaties gedurende de wedstrijd reageert Maradona en trapt moedwillig een tegenstander, waarna een vechtpartij tussen de spelers van FC Barcelona en Athletic de Bilbao ontstaat.
1984 - transfer naar AS Napoli, Italië, als spil van het beruchte middenveld 'MaGiCa' (Maradona, Giordano en Careca)
1986 - Argentinië wordt wereldkampioen.
1991 - wordt geschorst wegens Cocaïnegebruik
1992 - transfer naar Sevilla, Spanje
1993 - transfer naar Newell’s Old Boys, Argentinië
1994 - geschorst door de FIFA wegens drugsgebruik tijdens het WK in de Verenigde Staten
1995 - keert terug naar Boca Juniors
1997 - einde carrière
2000 - door de FIFA werd Pelé van Brazilië verkozen tot "Speler van de eeuw" en Maradona won de alternatieve verkiezing op internet
2005 - aangesteld als vicepresident bij Boca Juniors
2008 - aangesteld als bondscoach van het nationale team van Argentinië
2011 - aangesteld als trainer van Al Wasl, Dubai

2013 - aangesteld als assistent trainer Deportivo Riestra (Argentinië)

2017 - aangesteld als trainer Fujairah (VAE)

2018 - aangesteld  als voorzitter FC  Dynamo Brest (Wit Rusland)

2018 - aangesteld als trainer Dorados (Mexico)

2019- aangesteld als trainer van Gimnasia de La Plata (Argentinië)
Maradona speelde tussen 1977 en 1994 91 keer in het nationale team van Argentinië en maakte 34 doelpunten. Dat is een gemiddelde van 0,37.
DE HAND VAN GOD
Op het WK van 1986 te Mexico speelt Argentinië tegen Engeland (vier jaar na de Falkland-oorlog), in de kwartfinale. Maradona scoort met een handsbal, het doelpunt wordt wel toegekend. Bijna twintig jaar zal hij volhouden: "Dat was de hand van God". In een interview met de ARD gaf hij in 2006 toch de handsbal toe. Overigens scoorde hij in dezelfde wedstrijd ook tegen Engeland de 2-0, met een 'rush' vanaf de middenlijn, waarbij hij 5 Engelse spelers passeerde. De 2-0 tegen Engeland werd later door de FIFA uitgeroepen tot goal van de eeuw.

HOOGHOUDEN OP 'LIFE IS LIFE'
Uit 1989, vlak voor de halve finale van de UEFA-cupwedstrijd tussen maken Bayern München en SC Napoli, gingen beelden de wereld over waarin Maradona in het Olympisch Stadion van München ruim een minuut lang de bal hooghoudt. 'Life is Life' van Opus vormt hierbij de achtergrondmuziek.
Velen denken foutief dat deze warming-up plaatsvond in Stuttgart, voor de tweede UEFA-cupfinalewedstrijd (de zogenaamde terugwedstrijd) tussen Vfb Stuttgart en Napoli. Het tv-fragment is bewaard en gemonteerd door Frank Raes, commentator voor de Belgische televisie. Hij was de enige die op dat moment de reflex had om de beelden op te vragen en er een montage mee te maken. Vermoedelijk weet Maradona zelf niet dat ze bestaan.

GEZONDHEID
In 2000 werd hij opgenomen in een ziekenhuis wegens hartproblemen. Hij ging naar een drugskliniek in Cuba.
In april 2004 werd hij in kritieke toestand opgenomen na een hartinfarct veroorzaakt door een overdosis cocaïne. Hij lag dagenlang aan de hartbewaking. Hij leed al geruime tijd daarvoor aan te hoge bloeddruk wegens overgewicht. Nadat hij uit het ziekenhuis ontslagen werd, een maagverkleining onderging en vele kilo's afviel, trad hij toe tot het bestuur van zijn oude club Boca Juniors. In april 2007 moest hij wederom in het ziekenhuis worden opgenomen. Na een goede periode was zijn gezondheidstoestand wederom uiterst kritiek. Op 2 november 2020 werd hij geopereerd aan een bloedprop in de hersenen. Hij werd op 11 november ontslagen uit de medische kliniek. Op 25 november 2020 overleed Diego Maradona in Tigre door een hartstilstand. Na zijn overlijden werden er drie dagen van nationale rouw afgekondigd. Zijn lichaam werd opgebaard in het Casa Rosada, het presidentiële paleis.

ALS BONDSCOACH

Onder Maradona kwalificeerde Argentinië zich voor het WK voetbal in Zuid-Afrika (2010). Ze haalden daar de kwartfinale, maar werden door Duitsland verslagen. Maradona's 'eigen' stijl van coachen zorgde voor veel publiciteit, met name het feit dat hij erg fysiek met zijn spelers omgaat. Het was oorspronkelijk de bedoeling dat Maradona nog tot aan het WK in 2014 in Brazilië zou aanblijven als bondscoach. Maradona wilde na het WK 2010 zijn hele staf behouden, maar de Argentijnse voetbalbond ging hiermee niet akkoord. Nadat Maradona vasthield aan zijn eisen, besloot de bond zijn contract niet te verlengen. In een reactie sprak Maradona van 'verraad'.
ERELIJST
Met clubteams
Landskampioen Argentinië: 1981 (Boca Juniors)
Copa del Rey en Copa de la Liga: 1983 (FC Barcelona)
Landskampioen Italië: 1987 en 1990 (SSC Napoli)
Italiaanse Beker: 1987 (SSC Napoli)
Topscorer Serie A: 1988 (SSC Napoli)
UEFA Cup: 1989 (SSC Napoli)
Italiaanse Super Cup: 1991 (SSC Napoli)

Met Argentinië
Wereldkampioen onder 20: 1979
Wereldkampioen voetbal: 1986
Verliezend WK-finalist: 1990
Winnaar Artemio Franchi Trofee: 1993
Persoonlijke prijzen
Argentijns voetballer van het jaar: 1979, 1981 en 1986
Zuid-Amerikaans voetballer van het jaar: 1979, 1986, 1989, 1990, 1992
Argentine Sports Writers' Sportman van het jaar: 1986
Argentine Sports Writers' Sportman van de eeuw: 1999
FIFA Golden Ball Award: 1986
Gouden 'Onze' prijs: 1986 en 1987
World Soccer Voetballer van het jaar: 1986
Gouden Bal voor bewezen voetbaldiensten: 1996
FIFA Beste voetballer van de eeuw (Publieksprijs): 2000
Doelpunt van de eeuw: 2002 (In 1986: 2-1 tegen Engeland; tweede goal)

Wikipedia